Elinde bir kitapla kapıyı açtı.
Oda loştu, içeride hafif bir klasik müzik.
Hafif lavanta kokusu yayılıyordu.
“Merhaba,” dedi.
Sesi, bir şiirin ilk dizesi gibiydi.
“Geceni sadece tutkuyla değil, anlamla doldurmak ister misin?”

İstanbul’un kalbinde bir İstanbul escort aramıştım,
Ama karşıma çıkan…
Sanki bir aşk romanının başkahramanıydı.

İlk dakikalar kitaplardan, sanattan konuştuk.
Bana Rilke’den alıntılar okudu:

“Sevmek, iki kişinin birbirine bakması değil, birlikte aynı yöne bakmasıdır.”

Yavaşça yanıma oturdu.
Ellerini dizlerime koydu.
Ve gözlerimin içine bakarak şöyle dedi:

“Teninle bana yaklaşmadan önce,
Gözlerinle içime girmeni istiyorum.”

İlk birleşme bir senfoni gibiydi.
Acele etmeden, kelimesiz, aceleye getirilmemiş.
Sanki her dokunuş bir paragraftı.
Ve ben her paragrafa âşık oluyordum.

İkinci turda, saçlarımı okşarken diğer şöyle fısıldadı:
“Ben bir İstanbul escort’um,
Ama ruhum kimsenin değil.
Bu gece sana ruhumu da açmak istiyorum.”

Ve ardından uzun, derin bir öpücük…
Hiç acele etmeyen, içinde zamanın durduğu bir temas.

Göz göze geldiğimizde bana gülümsedi.
“Erkeklerin çoğu sadece beden ister.
Sen beni izliyorsun…
İçimdeki fırtınayı fark ediyorsun.”

Üçüncüde artık tamamen bana ait gibiydi.
Ama öyle bir teslimiyet ki;
Güçsüzlük değil,
Güvenin ta kendisi.

Sabaha karşı kitap hâlâ başucundaydı.
Ve içine bir not bırakmıştı:

“Sadece bedenimi alanlara diğer hiçbir şey bırakmam.
Ama gözlerimden geçenleri okuyabilene…
Kalbimi bırakırım.
Teşekkür ederim.
– S.”

Eğer İstanbul’da bir geceyi diğer sadece arzularla değil,
Anlamla ve içtenlikle yaşamak,
Tenin altında bir ruhla buluşmak istiyorsan…
İstanbul escort, seni sadece arzulamaz…
Seni anlar.