Bu geceyi diğerlerinden ayıran neydi bilmiyorum.
Ama sabahına uyandığımda içimde ne boşluk ne de tatmin vardı.
Bambaşka bir şey…
Sanki biriyle değil, bir duygu ile birlikte olmuştum.
O duyguya bir isim veremem belki, ama bir yüz verebilirim.
O gece tanıdığım İstanbul escort, diğerlerinden farklıydı.
Çünkü onunla sadece bedenler değil, ruhlar da çıplak kalmıştı.

Tanışmamız birkaç cümleyle oldu.
Kendini fazla anlatmadı.
Hatta ilk mesajı şöyleydi:
“Geceye dair fazla beklenti kurma. Ben hep mesafeliyim.”
Normalde soğuk kadınlara yönelmem.
Ama onun mesafesinde bir çekim vardı.
Sanki “gel ama dikkat et, kaybolma” der gibiydi.

Divan İstanbul’u o seçti.
Elmadağ’ın sessizliğinde, Taksim’e yakın ama kalabalıktan uzak bir yer.
Akşam 9’da lobide buluştuk.
Yüz yüze geldiğimizde ilk fark ettiğim şey gözleriydi.
Uzak bakan, ama içinde yılların sessizliğini taşıyan gözler.
Gülümsedi.
Ama o gülümseme bile mesafeliydi.

Ben bir İstanbul escort’um

Odaya çıktığımızda konuşmadı.
Ne içki ikram etti, ne klasik sohbetlere girdi.
Bir pencerenin önüne geçip Boğaz’a baktı.
Ben de sessizce bekledim.
Dakikalar geçti.
Sonra döndü ve şöyle dedi:
“Ben her gece sevişirim. Ama her gece hissetmem. Bu gece… belki farklı olur.”

İşte o an bende bir şey değişti.
Bu kadının teni değil, zihni ilgimi çekmeye başladı.
Ama o daha hızlıydı.
Yavaşça yanıma geldi.
Parmaklarını yanağıma koydu.
Sıcak ama titreyen bir dokunuştu bu.
İlk defa bir İstanbul escort’ta böyle bir kırılganlık gördüm.

Öpüştük.
Dudakları yumuşaktı ama öylece kalamadı.
Bir anda öyle bir tutkuya dönüştü ki, sırtımı duvara yaslayıp üzerime abandı.
Sanki yıllardır bastırdığı her duyguyu içime akıtıyordu.
Bir öpücük, bir bakış, bir temas…
Hepsi parladı, yandı, söndü…
Yavaş başlamıştık ama şimdi fırtınanın içindeydik.

Yatakta birleştiğimizde sesi neredeyse ağlamaklıydı.
“Ben böyle biri değilim,” dedi.
Ama beni kendine daha da bastırdı.
“Bu gece… başka bir ben oldum.”
O an fark ettim:
O sadece işini yapan bir escort değil.
Bu gece kendini teslim etmiş bir kadındı.
Ve ben o teslimiyeti kontrol değil, şefkatle karşıladım.

Saatler geçti.
İki, üç, dört kez birleşmemize rağmen, en yoğun an ilişkiden sonra geldi.
İkimiz de çıplak halde yatağa uzanmışken, başını göğsüme yasladı.
Gözyaşı mıydı tenimdeki ıslaklık?
Sormadım.
O da anlatmadı.

Sadece şunu fısıldadı:
“Ben bir İstanbul escort’um. Ama bu gece… seni bir müşteriden fazla hissettim.”
O cümle odaya asılı kaldı.
Ve sabah olduğunda hâlâ silinmemişti.

Kalktığında hâlâ çıplaktı.
Ama üzerindeki savunmalar yok olmuş gibiydi.
Dönüp son kez bana baktı:
“Bir daha görüşmeyebiliriz. Ama bu geceyi sen de ben de hep hatırlayacağız.”

Evet, hâlâ hatırlıyorum.

Eğer İstanbul’da sadece arzunu değil, içindeki derinliğini de uyandıracak bir kadın arıyorsan…
İstanbul escort ile öyle bir gece geçir ki, sabahına kendini yeniden tanı.
Ve bu şehirde…
Bazı kadınlar sana sadece sevişmenin değil, hissedebilmenin ne demek olduğunu da hatırlatır.